مثل فعلهای منفی شده
مثل کلمات لال
صفتهای کورمال و فراری
ضمایر بی شخص
مثل نقطه هایی که زیر کلمات ٬ روی کلماتشان صبر نمی کنند می روند
مثل جمله های بی نقطه
علامت سوالهای بی جمله بی جواب
مثل زبانی که دستورش در چشم تو مرده باشد
دوستت دارم
مثل هیچ
مثل ملاقاتی در هرگز
( این شعر درتوالت مسکونی درکه ی علیرضا پورمحمد به تحریر در آمد ! به علت خاموشی اجباری روشنایی اتاق توسط صاحب خانه!)
۱ اسفند ۸۱
مثل فعلهای منفی شده
مثل کلمات لال
صفتهای کورمال و فراری
ضمایر بی شخص
مثل نقطه هایی که زیر کلمات ٬ روی کلماتشان صبر نمی کنند می روند
مثل جمله های بی نقطه
علامت سوالهای بی جمله بی جواب
مثل زبانی که دستورش در چشم تو مرده باشد
دوستت دارم
مثل هیچ
مثل ملاقاتی در هرگز
( این شعر درتوالت مسکونی درکه ی علیرضا پورمحمد به تحریر در آمد ! به علت خاموشی اجباری روشنایی اتاق توسط صاحب خانه!)
۱ اسفند ۸۱
.
پایین
برو پایین
ده تندتر!
ته توالت
آهان داری میرسی!
ل
کی اون زیره ؟
فاضلاب
استعاره ای کشیده آنجا هست
که از هیچ سطری فرمان نمی برد
از هیچ شاعری
گنجشکها با گمان دانه به سمتش می آیند
تابستان
قد بلند روزهایش را
اینجا می جوید
سیبها و لبخند های گمشده٬ اینجا
دنبال دهان موعودشان می گردند و
باز می آیند
من تمام سطرهایم را نوشته ام
اما کلمه ای هست که به نوشتن نمی آید
منتظرم و انتظار می کشم
منتظرم و استعاره ای کشیده آنجا هست
که هنوز معلوم نیست
آنجا به جای گل سرخی ایستاده است
که انجا نیست
یا جای بادهایی را پر کرده است
که دیگر وزیده اند
آنجا
کنار پله ها
دختری کشیده
به جای من ایستاده است
و دارد دنبال من می گردد
با چشمهایش
که چشمهای منند